CoSign, gelecek vaat eden bir sanatçıya veya büyük zamana hazır olan bir gruba onay damgamızı basmak için kullandığımız bir ödüldür. Haziran 2023 için Amber Bain’in The Japanese House projesini ve son LP’sini öne çıkarıyoruz. Sonunda Her Zaman Olur.
Amber Bain, The Japanese House’un ikinci sınıf stüdyo albümünün ilk single’ı “Boyhood” üzerinde çalışmaya başladığında, yazma ve kayıt sürecinin sonundaydı. Sonunda Her Zaman Yapar. Ancak şarkı oldukça alışılmışın dışında bir ilham kaynağından geldi: İkili, yapımcı Chloe Kraemer ile stüdyoda çalışırken, Beyaz Saray’ın önünde bir grup gey kovboyun dans ettiği 2000’li yıllardan bir videoya rastladı.
Bain, “Eşcinsel evliliği henüz yasal değildi ve kovboy şapkaları, kovboy çizmeleri ve küçük yelekler giymiş 20 kadar gerçekten seksi gey erkek bu gerçekten harika dansı yapıyor olmalı” diye açıklıyor Bain. Sonuçlar görüntülü arama üzerinden. “Hem komik hem de yürek burkandı; video hakkında çok güçlü bir şey var. Bunu babama gösterdim ve gerçekten bir gözyaşı döktü… ve sonra ‘Cesaret bu’ dedi.”
Bu, aşılamaya çalışan Bain ile rezonansa girdi. Sonunda Her Zaman Yapar benzer bir ruhla. Albüm boyunca dönüşüm, kalp kırıklığı ve queer kimlik temaları arasında gidip geliyor; müzik, funk esintili poptan daha natüralist folk ve country-esque aranjmanlarına kadar uzanır ve tümü Bain’in sıcak, çok yönlü vokalleriyle vurgulanır. Şirket arkadaşlarını ve önceki işbirlikçileri The 1975’ten Matty Healy ve George Daniel’i, MUNA’dan Katie Gavin’i ve Bon Iver’den Justin Vernon’u işe aldı.
Albümün adı ve asimetrik kapak resmi, ilişkilerde, kişisel kimlikte veya müziğin sunumunda döngüsel bir model önermeyi amaçlıyor. Bain, albümü sürekli döngü halinde olacak şekilde tasarladı: son şarkı, “One for Sorrow, Two for Joni Jones”, sentezler ve bir davul çubuğunun vuruşuyla sona eriyor ve hepsi albümün açılış numarası olan “Spot”un köpüren sentezlerine geri dönüyor. Köpek.”
“Bence bu bir ilerleme işareti,” diyor, “Önceden her şey düz çizgilerdi. Seçtiğim tüm sanat eserlerine, beğendiğim basın çekimlerine, tüm EP’lere ve albüm kapaklarına bakarsanız… her şey düz, dik çizgiler. Bu yüzden bundan sadece asimetrik bir daireye gitmek biraz komik. Genel olarak “işlenmesi kolay minimal görüntülere” ilgi duysa da kapak resminin aynı zamanda albümün cinsiyet ve kimlik etrafındaki tematik yaklaşımını yansıttığını itiraf ediyor.
Japon Evi Biletlerini Buradan Alın
“Eşcinsel sembolizmi ve belirteçleriyle çok uğraşıyorduk… eşcinsel erkeklerin kot ceplerinin dışına genellikle mendil takması ve rengin üst mü yoksa alt mı olduğunu göstermesi gibi. Sanırım cinsiyetimden dolayı gey erkeklerle ve gey erkek imgeleriyle daha çok ilişki kuruyorum ve çoğu zaman kıskançlık hissediyorum. Bu yüzden, gey erkek imajını alt üst etmeyi denedik ve bunu bir lezbiyen ya da cinsiyet queer bir kişi olarak ya da bana ne demek isterseniz onu yeniden sahiplendik, hala tüm havayı çözemedim, ”diyor Bain. Cinsiyetini tanımlamak için “her neyse” kelimesini ilk kez kullanmıyor – ama Sonunda Her Zaman Yaparo gri alanlara yoğun bir şekilde eğiliyor.
