“Bohemian Rhapsody”, “Somebody to Love”, “Don’t Stop Me Now” veya Queen’in mirasını tanımlayan diğer pek çok hit şarkıdan önce, temelleri atan kendi adını taşıyan bir ilk albüm geldi. Dikkat çekici bir şekilde, Kraliçe esasen kendi kendini tanıtmış ve kendi kendini finanse etmişti – bir avuç büyük enstrümantalist ve söz yazarının ve eşi benzeri olmayan bir…
“Bohemian Rhapsody”, “Somebody to Love”, “Don’t Stop Me Now” veya Queen’in mirasını tanımlayan diğer pek çok hit şarkıdan önce, temelleri atan kendi adını taşıyan bir ilk albüm geldi. Dikkat çekici bir şekilde, Kraliçe esasen kendi kendini tanıtmış ve kendi kendini finanse etmişti – bir avuç büyük enstrümantalist ve söz yazarının ve eşi benzeri olmayan bir solistin ürünüydü. 1973’te birdenbire Queen gelmişti.
Ancak 1970 yılında, Queen’in üyeleri – Freddie Mercury, Brian May ve Roger Taylor – küçük konserler veriyor ve üniversite çevrelerinde öğütüyorlardı. İlk demo kasetleri bir şans eseriydi; yakın zamanda açılan bir kayıt stüdyosu, mekanın akustiğini test etmek için bir gruba ihtiyaç duymuştu ve bu genç adamlar hazır ve istekliydi. (Basçı John Deacon burada devreye girdi.) Endüstrinin bu ilk demoya tepkisi neredeyse yoktu.
Coşku eksikliğine rağmen grup, 1972’de bir albüm çıkarmak için popüler bir Londra SoHo stüdyosunda boş zamanları ve akşamları kullanarak rotasında kaldı. Albümü yayınlamak için aylarca bir plak şirketi aradıktan sonra, grup kendileri yayınlamayı seçti. , yalnızca EMI Records ile yapılan bir lisans anlaşmasıyla destekleniyor.
Sert başlangıca rağmen, Kraliçe kulağa mütevazı kökenlerin ürünü gibi gelmiyor. Bugün, Temmuz 1973’teki çıkış gününden tam 50 yıl sonra, o zamanlar da olması gerektiği kadar heyecan verici; Merkür’ün beyhudelik duyguları hakkında feryat ettiği “Keep Yourself Alive”ın yürek burkan girişi ritmik ve sürükleyici. Bir başrol oyuncusu için daha iyi bir seçim yoktu. Grup daha sonra hemen “Doing Alright” ve “Great King Rat” şarkılarına dökülür ve her ikisi de grubun sound’unun bir bölümünü tanımlayacak türden şaşırtıcı, ani tempo değişiklikleri içerir.
Grup, 10 parça boyunca 1970’lerdeki kaotik yaşam merceğinden (özellikle rock müzik alanında) fablları ve folkloru keşfediyor. Aşırılıkların olduğu bir dönemdi; stadyumlar için inşa edilen müzik daha yüksek ve daha büyük hale gelirken, daha folklorik sanatçılar iç gözlem ve şiir lehine geri çekildiler. Birçok parçanın çağrıştırdığı efsanevi görüntüler Kraliçe – fareler ve periler, umutlar ve rüyalar, ölüm ve yenilik – biraz zamansızdır, bu belki de plağın etrafındaki eskimeyen parlaklığa katkıda bulunur.
Albümün ikinci single’ı “Liar”, müzik dünyasının kalbinde yer alan enerjik, öfkeli destan. Kraliçe. Yaklaşık yedi dakikaya yayılan bu rahatlatıcı bir şarkı ama çoğunlukla içe dönük öfkeyle dolu. Albümün ikinci single’ı olarak radyoda yayınlandığında, parçanın ortasında meydana gelen çözülmeyi keserek üç dakikanın biraz üzerine kırpıldı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, zaman şarkının tam olarak en iyi halinde olduğunu kanıtladı.
