2 Haziran 2023’te Washington, DC’deki ABD Kongre Binası. Fotoğraf: Getty Images aracılığıyla Nathan Howard/Bloomberg Bu haftasonu, Başkan Joe Biden’ın federal borç limitini yaklaşık iki yıl süreyle yükselten bir yasa tasarısını imzalaması bekleniyor. Cumhuriyetçilerden 149, Demokratlardan 165 evet oyu alarak 314’e karşı 117 oyla Meclis’i geçti. Tasarı Senato’dan 63-36 geçti. 44 Demokrat senatörün yanı sıra 17…
2 Haziran 2023’te Washington, DC’deki ABD Kongre Binası.
Fotoğraf: Getty Images aracılığıyla Nathan Howard/Bloomberg
Bu haftasonu, Başkan Joe Biden’ın federal borç limitini yaklaşık iki yıl süreyle yükselten bir yasa tasarısını imzalaması bekleniyor. Cumhuriyetçilerden 149, Demokratlardan 165 evet oyu alarak 314’e karşı 117 oyla Meclis’i geçti. Tasarı Senato’dan 63-36 geçti. 44 Demokrat senatörün yanı sıra 17 Cumhuriyetçi ve iki bağımsız oy kullandı.
New York Times, önceki Kongre Bütçe Ofisi tahminleriyle karşılaştırıldığında, federal harcamaları 2024’te 55 milyar dolar ve 2025’te 81 milyar dolar azaltacağı sonucuna varıyor. Moody’s Analytics, yasa tasarısı sayesinde sonunda 120.000 daha az iş olacağını tahmin ediyor. 2024’ün onsuz olacağından daha fazla. CBO’ya göre, İç Gelir İdaresi uygulamasındaki kesintiler, vergi gelirlerinin net açığı artıracak derecede düşmesine yol açacak ve böylece tasarının iddia edilen amacının tam tersini gerçekleştirecek.
Bütün bunlar – artı Biden yönetiminin GOP’u dünya ekonomisini rehin aldığı için ödüllendirmesi ve böylece Cumhuriyetçilerin bunu bir an önce tekrar yapacağını garanti etmesi – kötü haber. Buradaki iyi haber, iki partili olması!
Demokratlar, 2022 ara seçimlerinden sonraki topal ördek döneminde, Meclis ve Senato’yu hâlâ kontrol altında tutarken neden harcama kesintisi yapmadan borç limitini yükseltmedi? Oyları alamamış olabilirler ama asla bilemeyeceğiz çünkü buna teşebbüs bile etmediler. Senato Çoğunluk Lideri Chuck Schumer’in o sırada açıkladığı gibi, “Bunu yapmanın en iyi yolu – son iki veya üç kez yapıldığı gibi – iki partili olmaktır.”
Ardından, borç limiti kanunu Meclis’ten geçtiğinde ile Kesintilerin ardından Beyaz Saray’dan yapılan açıklamada, oylamanın “iki partili” olduğu manşette kutlandı ve ardından metnin üç paragrafında iki kez daha bahsedildi.
Amerikalılar sürekli olarak iki partili olma kavramını sevdiğimizi söyledikleri için bu duruş mantıklı. 2021’de yapılan bir CNN anketi, yüzde 87’mizin Kongre’de iki partili olma girişimlerinin iyi bir şey olduğunu düşündüğünü ortaya koydu. Bu, Demokratların yüzde 92’sini ve Cumhuriyetçilerin yüzde 77’sini kapsıyor, dolayısıyla iki partililiğe ilişkin bu duygunun kendisini iki partili yapıyor.
Bu yüzden şimdi, son birkaç on yılın diğer iki partiler üstü başarılarından bazılarına geri dönüp bakmak için iyi bir zaman. İyimser biri, bunları Demokratların ve Cumhuriyetçilerin farklılıklarını bir kenara bırakıp koridorun ötesine uzandıkları ve işleri halletmek için birlikte çalıştıkları çok nadir durumlar olarak görecektir. Bir realist, bunların hem Demokratların hem de Cumhuriyetçilerin bağışçılarının hizmetinde olan sıradan insanları becermek istediklerine ve bunu yapma cesaretine sahip olmalarına, çünkü karşı tarafın onların elini tutup onlarla birlikte atlamaya hazır olduğundan şüphelenebilir – böylece hiçbir taraf bunu yapamazdı. suçlanmak.
Clinton yönetiminin son günlerinde Meclis, Emtia Vadeli İşlemleri Modernizasyon Yasası 292-60’ı kabul etti. Yüz elli yedi Demokrat, 133 Cumhuriyetçi ile birlikte oy kullandı. Senato oybirliğiyle kabul etti.
Pek çok mali aracı düzenlemeden muaf tutan bu son derece iki partili yasa tasarısı, 2008 mali çöküşünün ve ardından gelen yakın depresyonun temellerinin atılmasına yardımcı oldu. 2013’te Bill Clinton, yasanın geçmesini engellemeye yönelik çaresiz girişimlerinden özel olarak bahsetti. Bunların hepsi yalandı: Onun yönetimi bunun için coşkulu bir şekilde lobi yaptı.
18 Eylül 2001’de Başkan George W. Bush tarafından imzalanan Kamu Hukuku 107-40, kesinlikle 21. yüzyılın en iki partili yasasıdır. Tasarı, Bush’a “11 Eylül 2001’de meydana gelen terör saldırılarını planladığını, yetkilendirdiğini, işlediğini veya yardım ettiğini belirlediği veya bu tür örgüt veya kişileri barındırdığını belirlediği uluslara, kuruluşlara veya kişilere karşı gerekli ve uygun gücü kullanma yetkisi verdi. ” Demokrat Temsilci California’dan Barbara Lee’nin tek istisnası dışında, her Demokrat ve Cumhuriyetçi oylama buna evet dedi.
Yürütme organı tahmin edilebileceği gibi bu gücü çıldırmak için ele geçirdi. 2001 AUMF, Bush, Barack Obama ve Donald Trump tarafından Afganistan da dahil olmak üzere 12 ülkede askeri harekâtın yanı sıra yedi ülkede drone saldırıları ve düzenli bombalamalar için gerekçe olarak kullanıldı.
11 Eylül 2001’de yaklaşık 3.000 kişi öldü. Sonuç olarak, teröre karşı savaşın 1.500’e 1 oranında 4.5 milyon ölüme neden olduğu tahmin ediliyor.
Ekim 2002’de iki yüz on beş Cumhuriyetçi ve 81 Demokrat, Bush’a Irak’ı işgal etme yetkisi vermek için oy kullandı. Senato’da 48 Cumhuriyetçi ve 29 Demokrat evet oyu verdi.
Bush, Ulusal Ekonomik Konsey başkanı Larry Lindsey’i, ABD’nin savaşa 200 milyar dolar harcamak zorunda kalabileceğini söylediği için görevden aldı. Sonunda Amerika’ya en az 2.4 trilyon dolara mal olacak.
Ekim 2004’te Kongre, kurumlar vergisi muafiyeti de dahil olmak üzere bir yasa tasarısını kabul etti – yani yurtdışında nakit bulunduran (bu nedenle vergilendirilemeyen) çok uluslu ABD şirketlerine bu parayı ultra düşük bir vergiyle Amerika’ya geri getirme fırsatı oran. Mecliste 207 Cumhuriyetçi ve 73 Demokrat lehte oy verirken, Senato’da 44 Cumhuriyetçi ve 25 Demokrat evet oyu verdi.
Tasarının gerekçesi, adından da anlaşılacağı gibi, bunun Amerika’da tonlarca harika iş yaratacağıydı. Gerçekte, paranın çoğu (bundan ve diğer Bush vergi indirimlerinden) şirket yöneticileri için daha büyük maaş çeklerine gitti. Bu arada, tasarının başlıca yararlanıcıları fiilen ABD maaş bordrolarını kestiler. Bill Clinton daha sonra Bush’un “o kadar sinirlendiğini ve yüzde beş ve üç çeyrek geri dönüş tasarısını imzaladı ve hiçbirinin yeniden yatırılmadığını söyledi” dedi.
GOP daha önce, Obama’nın ilk yönetimi sırasında 2010 ara sınavları sırasında Kongre’nin kontrolünü geri aldıktan sonra, 2011’de ekonomiyi rehin almak için borç limitini kullanmıştı. Kriz, Meclis’te 174 Cumhuriyetçi ve 95 Demokrat’ın lehte oyu ile Bütçe Kontrol Yasası’nın kabul edilmesiyle çözüldü. Senato’da Demokratlar (47) Cumhuriyetçilerden (27) daha fazla evet oyu verdi.
Ekonomi, 2007’den 2009’a kadar olan yarı bunalımdan hâlâ sersemlemiş durumdayken, Bütçe Kontrol Yasası tarafından zorunlu kılınan ihtiyari harcamalara yapılan 1 trilyon doları aşan kesintiler, ekonomiyi zayıf tuttu ve milyonlarca Amerikalı gelecek yıllar için çaresiz kaldı. Bütçe Kontrol Yasası ve Emtia Vadeli İşlemleri Modernizasyon Yasası’nın her biri, Donald Trump’ın başkanlığı için bir tür yarım çuval hak ediyor.
işte oradasın sahip olun: iki taraflılığın beş zaferi. Nasıl hesapladığınıza bağlı olarak, bunlar tek başına ABD’ye belki 15 trilyon dolara mal oldu ve ayrıca burada ve denizaşırı ülkelerde hesaplanamayacak miktarda insan ıstırabına neden oldu. Borç limiti kanunu bu ligde olmayı umut edemez elbette. Ancak yarın her zaman daha fazla partizanlık vardır.
